Telegraafsma #79: Vereniging Financieel Verbond

Belangenbehartiging is transparantie
De Vereniging Financieel Verbond is, als initiatief van mij, bedoeld als een platform waarop belangenbehartiger van consumenten met een ‘woekerpolis’ kennis en ervaring
delen. Een ‘ontmoetingsplaats van ter zake deskundige partners en belanghebbende leden. Met als doel voor de houders van een ‘woekerpolis’ een rechtvaardige tegemoetkoming te verkrijgen indien er sprake blijkt te zijn van gebreken in het product. Zoals verborgen, niet transparante, te hoge kosten en te hoge premies.  De groep van specialisten staat klaar om de leden te helpen bij het beoordelen van deze gebreken en de werkelijke waarde van schikkingen die gaan worden voorgesteld. Bij alle bekende schikkingen en regelingen heeft het platform Financieel Verbond een belangrijke rol ingevuld én waargemaakt, duidelijke referenties! De vraag waar het om gaat is: “wat betekent het voor jou?”.

Vereniging
Bij aanmelding word je lid en heb je volgens het zuivere verenigingsrecht als lid alle mogelijkheden tot een eigen inbreng en het bepalen van het beleid. Op korte termijn wordt het bestuur verder gevormd, waarvoor je je kan aanmelden. Daarmee is het Financieel Verbond volledig onafhankelijk, open en transparant en staat het belang van de leden 100% centraal.

Rechtvaardig
Immers, …..vaak wordt er gezegd: “ach, die ‘woekerpolissen’ dat is toch wel geregeld nu
allemaal”. Niets is minder waar. Als je de echte achtergronden kent kun je net zo goed
zeggen: “de echte woekerpolisaffaire moet nog beginnen”. Zeker als je de gelijkenis ziet van wat er met de pensioenen gebeurt / kan gaan gebeuren. Nederland is een rechtsstaat.
Handelingen zoals ’tijdrekken’, ‘ingewikkeld maken’, ‘spelregels veranderen’, daar kan wat aan gedaan worden. Van belang is dat als je een ‘woekerpolis’ hebt deze deskundig kan worden beoordeeld. Zo ook: als je een schikkingsvoorstel krijgt dan wil je weten wat het aanbod werkelijk voorstelt.

Aanmelden:
Dat kan door in onderstaand formulier je gegevens in te vullen.
De aanmeldkosten bedragen slechts €17,08!

Totaal: € -

Als wij je aanmelding hebben ontvangen nemen wij contact met je op.
We informeren naar de relevante gegevens en vertellen je over de mogelijkheden voor het vervolg. Begrijpelijk en volledig transparant.

Geplaatst in Financieel Verbond | Getagged , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma #77: de boeren en burgers van Achmea.

De leden van de vereniging, de eigenaren …..

Achmea
Achmea heeft zijn oorsprong in de negentiende eeuw, met de oprichting van de Onderlinge Brandwaarborg Maatschappij ‘Achilles’ in 1811. Deze maatschappij werd opgericht door boeren en burgers in de regio Achterhoek om zich gezamenlijk te verzekeren tegen brandschade aan hun eigendommen. In 1989 fuseerde ‘Achilles’ met een andere coöperatieve verzekeraar genaamd ‘Centraal Beheer’ om Achmea te vormen. Centraal Beheer was opgericht in 1909 als een onderlinge verzekeringsmaatschappij voor werknemers van de Nederlandse Spoorwegen.
De geschiedenis van Achmea illustreert de evolutie van coöperatieve verzekeringen in Nederland en het belang van solidariteit en samenwerking bij het beschermen van individuen en gemeenschappen tegen risico’s.

Groter en groter
Door de jaren heen heeft Achmea zijn diensten en productaanbod uitgebreid, en het is nu een van de grootste verzekeraars en financiële dienstverleners in Nederland. Het bedrijf biedt een breed scala aan verzekeringen, waaronder zorg-, schade- en levensverzekeringen, evenals pensioen- en vermogensbeheerproducten. Achmea heeft ook verschillende dochterondernemingen en merken onder zijn vleugels, waaronder Interpolis, Zilveren Kruis, en FBTO. Het blijft een coöperatieve verzekeraar, wat betekent dat het bedrijf eigendom is van de verzekerden en dat winsten worden teruggegeven aan de leden in de vorm van premiekortingen of andere voordelen.

Ledenadministratie, …..

Doekje voor het bloeden
Verzekeraars – waaronder Achmea – zetten nu, samen met verschillende belangenbehartigers, regelingen in de steigers om te komen tot ‘zogenaamde woekerpolis-schikkingen’ (beter: compensaties / tegemoetkomingen) om de schade door niet transparante kosten en premies met een relatief geldbedrag voor de polishouders acceptabel te maken. Op de valreep: juridische procedures werden tot het uiterste gelengd en vlak voor de eindstreep, van het ontstaan van jurisprudentie, werd dan dezer dagen een zogenaamd resultaat bereikt. Zogenaamd: want nog steeds is het zo dat tenminste 90% van de bereikte polishouders, deelnemers, nog akkoord moet gaan. Vele mensen zijn het zat en kijken straks tegen een minimale pleister tegen het bloeden aan. En nog wel een vergoeding uit de eigen zak van de polishouders zelf.

De weg kwijt
Per regeling valt er nog wel het één en ander op te merken. Zo zijn per verzekeraar en polistype de oorzaken van de woekerpolis-schade niet altijd het zelfde. Dergelijke nare verschijnselen sluipen als het ware in het bedrijf, worden een systeemonderdeel. De betrokken verantwoordelijken denken er ook mee weg te kunnen komen. Al gaande is men misschien de geschiedenis vergeten en normaal gaan maken wat niet normaal is. ‘Verzekeren’ is en blijft in de kern een heel eenvoudig iets: alleen kun je de risico’s niet aan, daarom vorm je een groep en als er wat met iemand gebeurt heb je samen een (spaar)pot om met elkaar het slachtoffer te helpen. Buiten de groep premiebetalers en schadegerechtigden zijn er geen andere belanghebbenden.

Het belang bepaalt de mening
Met het groter worden kwamen er meer belanghebbenden op het speelveld. Besturen van de verenigingen en directies van de bedrijven kwamen op een grotere afstand te staan van de verzekerden, de leden van de coöperatie. De overheid, de ‘staat’, als verantwoordelijke voor het toezicht op het gedrag en de financiële weerbaarheid van de verzekeraars. De vraag is waar het belang van de verzekerden is gebleven? Zoals nu bij de zogenaamde schikkingen? Er wordt gesproken over zogenaamd grote bedragen aan compensaties. Wie betaalt de rekening van de zogenaamde schikkingen en waar komt het geld eigenlijk vandaan? Hoe zit dat eigenlijk precies bij ‘een vereniging met leden die de winst verdelen’?

Horen, zien en zwijgen óf zelf even rekenen, terug naar af
De ouderwetse verzekeraar, zoals de “Achilles”, spaart zijn pot bij elkaar door de inleg van de verzekerden. Maakt wat kosten en keert schades uit. Blijft er wat over dan wordt de winst voor een deel gereserveerd voor mogelijk hele grote tegenslagen, de rest van de winst wordt weer onder de verzekerde leden verdeeld en uitgekeerd als winstdeling. Bij de huidige grote clubs gaat het kennelijk anders. Het verdwenen woekerpolisgeld is zogenaamd weg. De geldstromen zijn onduidelijk, de rechtsprocedures tot het uiterste gerekt zonder dat er recht is gesproken en iedereen is er moe van gemaakt. ‘De staat’ staat er bij er kijkt er naar. Tenzij, ……. men er toe komt zelf te bepalen hoe men zelf kan nadenken én rekenen. Als je even een moment neemt: hoeveel geld is er weg? Waar is het gebleven? Waar komt het geld voor de schikkingen werkelijk vandaan? Welke leden betalen voor welke leden? Wat gaat er gebeuren als men de solidariteit en samenwerking weer vorm geeft en een eigen Financieel Verbond vormt? ‘Terug naar af’.

Dé vraag
Stel dat het geld voor de zogenaamde schikkingen niet afkomstig is van degenen die echt van ‘het woekeren’ hebben geprofiteerd, maar in werkelijkheid wél van alle polishouders die daarom hogere premies moeten betalen en minder in de winst kunnen delen. Is het dan niet zo dat met de zogenaamde schikkingen, die nog helemaal niet rond zijn, er juist nog meer woekerpolissen bij gaan komen? Kwestie van even rekenen. (Als je hier anders over denkt dan vernemen wij dat graag).

Zo kun je meedoen:
Aanmelden Financieel Verbond

Geplaatst in Achmea | Getagged , , , , , , , , | 3 reacties

Telegraafsma #76: a.s.r. in de storm ook het kompas kwijt? Nog meer woekerpolissen.

a.s.r.
De a.s.r. is een Nederlandse verzekeringsmaatschappij die haar oorsprong heeft als “Assurantie Stad Rotterdam” dat ontstond in 1720, een tijd waarin handel en scheepvaart bloeiden in Rotterdam. In dat jaar richtte een groep kooplieden en handelaren de ‘Onderlinge Assurantie Compagnie van de Stad Rotterdam’ op. Het doel was om zich te beschermen tegen de risico’s die verbonden waren aan de maritieme handel, zoals schade aan schepen en ladingen door stormen, piraterij en andere gevaren op zee. De oprichting van deze onderlinge verzekeringsmaatschappij was een reactie op de behoefte van handelaren om zich te beschermen tegen financiële verliezen door onvoorziene gebeurtenissen. Door samen te werken en risico’s te delen, konden ze de financiële impact van rampen verminderen.

‘De beurs (weer) op: groter en groter
In de loop der jaren heeft het bedrijf verschillende namen en eigenaren gehad. In 1997 werd het onderdeel van Fortis, een Belgisch-Nederlandse financiële dienstverlener. Na de financiële crisis van 2008 werd Fortis genationaliseerd door de Nederlandse en Belgische overheden. Als onderdeel van de reddingsoperatie werd a.s.r. in 2008 afgesplitst en genationaliseerd door de Nederlandse staat. Dit leidde tot de heroprichting van ‘Assurantie Stad Rotterdam’ onder de naam ‘ASR Nederland’. Onder het staatsbeheer werd a.s.r. gereorganiseerd en gericht op herstel. Het bedrijf richtte zich op kernactiviteiten zoals levensverzekeringen, schadeverzekeringen en pensioenen. In 2016 werd a.s.r. succesvol geprivatiseerd en ging het weer naar de beurs. Na de beursgang heeft a.s.r. zich verder ontwikkeld tot een van de toonaangevende verzekeraars in Nederland. Het bedrijf heeft verschillende overnames en fusies, zoals recent met de Aegon, doorgevoerd om zijn marktpositie te versterken en zijn dienstverlening uit te breiden. Het bedrijf richt zich ook op duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen, wat een belangrijk onderdeel is geworden van de bedrijfsstrategie.

Duurzaam en maatschappelijk verantwoord

Doekje voor het bloeden
Verzekeraars – waaronder de a.s.r. – zetten nu, samen met verschillende belangenbehartigers, regelingen in de steigers om te komen tot ‘zogenaamde woekerpolis-schikkingen’ (beter: compensaties / tegemoetkomingen) om de schade door niet transparante kosten en premies met een relatief geldbedrag voor de polishouders acceptabel te maken. Op de valreep: juridische procedures werden tot het uiterste gelengd en vlak voor de eindstreep, van het ontstaan van jurisprudentie, werd dan dezer dagen een zogenaamd resultaat bereikt. Zogenaamd: want nog steeds is het zo dat tenminste 90% van de bereikte polishouders, deelnemers, nog akkoord moet gaan. Vele mensen zijn het zat en kijken straks tegen een minimale pleister tegen het bloeden aan. En nog wel een vergoeding uit de eigen zak van de polishouders zelf.

De weg kwijt
Per regeling valt er nog wel het één en ander op te merken. Zo zijn per verzekeraar en polistype de oorzaken van de woekerpolis-schade niet altijd het zelfde. Dergelijke nare verschijnselen sluipen als het ware in het bedrijf, worden een systeemonderdeel. De betrokken verantwoordelijken denken er ook mee weg te kunnen komen. Al gaande is men het kompas en de weg kwijtgeraakt en normaal gaan maken wat niet normaal is. ‘Verzekeren’ is en blijft in de kern een heel eenvoudig iets: alleen kun je de risico’s niet aan, daarom vorm je een groep en als er wat met iemand gebeurt heb je samen een (spaar)pot om met elkaar het slachtoffer te helpen. Buiten de groep premiebetalers en schadegerechtigden zijn er geen andere belanghebbenden.

Het belang bepaalt de mening
Met het groter worden kwamen er meer belanghebbenden op het speelveld. Aandeelhouders, met een verre afstand van de verzekerden. De overheid, de ‘staat’, als verantwoordelijke voor het toezicht op het gedrag en de financiële weerbaarheid van de verzekeraars. De vraag is waar het belang van de verzekerden is gebleven? Zoals nu bij de zogenaamde schikkingen? Er wordt gesproken over zogenaamd grote bedragen aan compensaties. Maar hoe relatief is het als de bedragen aan schadevergoedingen vergelijkbaar kunnen worden gesteld met de beloningsstructuren voor aandeelhouders en de beloningen en bonussen voor directeuren? Wie betaalt de rekening van de zogenaamde schikkingen en waar komt het geld eigenlijk vandaan?

Horen, zien en zwijgen óf zelf even rekenen, terug naar af
De ouderwetse verzekeraar, zoals de “Assurantie Stad Rotterdam” spaart zijn pot bij elkaar door de inleg van de verzekerden. Maakt wat kosten en keert schades uit. Blijft er wat over dan wordt de winst voor een deel gereserveerd voor mogelijk hele grote tegenslagen, de rest van de winst wordt weer onder de verzekerden verdeeld en uitgekeerd als winstdeling. Bij de huidige grote jongens gaat dat anders. Het verdwenen woekerpolisgeld is zogenaamd weg. De aandeelhouders zijn anoniem, de bonussen als ‘rechten uitgekeerd’, de rechtsprocedures tot het uiterste gerekt zonder dat er recht is gesproken en iedereen is er moe van gemaakt. ‘De staat’ staat er bij er kijkt er naar. Tenzij, ……. men er toe komt zelf te bepalen hoe men zelf kan nadenken én rekenen. Als je even een moment neemt: hoeveel geld is er weg? Waar is het gebleven? Waar komt het geld voor de schikkingen werkelijk vandaan? Wat gaat er gebeuren als men wederom in staat is ‘als het stormt zelf het kompas weer ter hand te nemen’ en een eigen Financieel Verbond vormt? ‘Terug naar af’.

Dé vraag
Stel dat het geld voor de zogenaamde schikkingen niet afkomstig is van degenen die echt van ‘het woekeren’ hebben geprofiteerd, maar in werkelijkheid wél van alle polishouders die daarom hogere premies moeten betalen en minder in de winst kunnen delen. Is het dan niet zo dat met de zogenaamde schikkingen, die nog helemaal niet rond zijn, er juist nog meer woekerpolissen bij gaan komen? Kwestie van even rekenen. (Als je hier anders over denkt dan vernemen wij dat graag).

Zo kun je meedoen:
Aanmelden Financieel Verbond

Geplaatst in ASR, Woekerpolissen | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma #75. De ‘zogenaamde woekerpolisschikkingen’: nóg meer woekerpolissen.

Doekje voor het bloeden
Verzekeraars zetten nu, samen met verschillende belangenbehartigers, regelingen in de steigers om te komen tot ‘schikkingen’ (beter: compensaties / tegemoetkomingen) te komen om de schade door niet transparante kosten en premies met een relatief geldbedrag voor de polishouders acceptabel te maken. Op de valreep: juridische procedures werden tot het uiterste gelengd en vlak voor de eindstreep, van het ontstaan van jurisprudentie, werd dan zogenaamd een resultaat bereikt. Zogenaamd: want nog steeds is het zo dat tenminste 90% van de bereikte polishouders, deelnemers, nog akkoord moet gaan. Vele mensen zijn het zat en kijken straks tegen een minimale pleister tegen het bloeden aan.

De weg kwijt
Per regeling valt er nog wel het één en ander op te merken. Zo zijn per verzekeraar en polistype de oorzaken van de woekerpolis-schade niet altijd het zelfde. Een doorgeslagen bonuscultuur en kaders van opzettelijke misleiding komt echt niet bij elke verzekeraar voor. Dergelijke nare verschijnselen sluipen als het ware in het bedrijf, worden een systeemonderdeel. De betrokken verantwoordelijken denken er ook mee weg te kunnen komen. Al gaande is men de weg kwijtgeraakt en normaal gaan maken wat niet normaal is. ‘Verzekeren’ is en blijft in de kern een heel eenvoudig iets: alleen kun je de risico’s niet aan, daarom vorm je een groep en als er wat met iemand gebeurt heb je samen een (spaar)pot om met elkaar het slachtoffer te helpen. Buiten de groep premiebetalers en schadegerechtigden zijn er geen andere belanghebbenden.

‘Mijn glas, loopt ras’
Bijvoorbeeld de Nationale-Nederlanden. De roots van Nationale-Nederlanden liggen in het Nederland van de 18e eeuw. Regionale fondsen werden toen opgericht om mensen van bepaalde dorpen, beroepsgroepen, maar ook weduwen en wezen te verzekeren tegen tegenslag. Vele hadden een zinspreuk in hun naam. Zoals het Begrafenisfonds ‘Mijn glas, loopt ras’. Vele, kleine, maatschappijen zijn in de loop van de 19e en 20e eeuw overgenomen door Nationale-Nederlanden. Zoals bijvoorbeeld de ‘Hollandsche Societeit van Levensverzekeringen’ uit 1807. Dit was de eerste maatschappij die gebruik maakte van wetenschappelijk berekende sterftetafels en premies. Twee bedrijven hebben de Nationale-Nederlanden gevormd: ‘De Nederlanden van 1845’, een brandverzekeraar uit Zutphen en de ‘Nationale-Levensverzekering-Bank’, opgericht in 1863 in Rotterdam. In 1963 fuseerden deze twee, waarbij de combinatie van een stevige binnenlandse positie en een grote internationale ervaring maakte dat Nationale-Nederlanden de grootste verzekeraar van Nederland werd.

Groter en groter
Het nieuwe bedrijf moest zich blijven wapenen tegen de concurrentie. Ondanks buitenlandse overnames, met name in de Verenigde Staten was versterking op de binnenlandse distributiemarkt noodzakelijk. Die werd gevonden in 1991 toen Nationale-Nederlanden fuseerde met de NMB Postbank Groep om een geheel nieuwe vorm van financiële dienstverlener te creëren: Internationale Nederlanden Group (ING). In de eerste jaren werden internationale banken overgenomen, later volgden ook verzekeraars. In korte tijd had ING een sterke positie verworven met internationaal aanzien. Nationale-Nederlanden bleef onder haar eigen naam actief.

Too big to fail
Tijdens de kredietcrisis kreeg ING in 2008 een lening van de Nederlandse staat waarna zij door de Europese Commissie werd gedwongen de bank- en verzekeringsactiviteiten te splitsen. Sinds 2 juli 2014 is het nieuwe NN Group N.V. beursgenoteerd aan Euronext in Amsterdam, waarvan Nationale-Nederlanden het Nederlandse onderdeel is. In 2017 nam NN Group Delta Lloyd over en zijn de activiteiten in Nederland en België samengegaan. NN Group is met de merken Nationale-Nederlanden, NN, ABN AMRO Insurance, Movir, AZL, BeFrank en OHRA actief.

Het belang bepaalt de mening
Met het groter worden kwamen er meer belanghebbenden op het speelveld. Aandeelhouders, met een verre afstand van de verzekerden. De overheid, de ‘staat’, als verantwoordelijke voor het toezicht op het gedrag en de financiële weerbaarheid van de verzekeraars. De vraag is waar het belang van de verzekerden is gebleven? Zoals nu bij de zogenaamde schikkingen? Er wordt gesproken over zogenaamd grote bedragen aan compensaties. Maar hoe relatief is het als de totale som van aan schadevergoedingen vergelijkbaar is met een bonusuitkering aan wat directeuren? Wie betaalt de rekening en waar komt het geld eigenlijk vandaan?

Horen, zien en zwijgen óf zelf even rekenen
De ouderwetse verzekeraar spaart zijn pot bij elkaar door de inleg van de verzekerden. Maakt wat kosten en keert schades uit. Blijft er wat over dan wordt de winst voor een deel gereserveerd voor mogelijk hele grote tegenslagen, de rest van de winst wordt weer onder de verzekerden verdeeld en uitgekeerd als winstdeling. Bij de grote jongens gaat dat anders. Het verdwenen woekerpolisgeld is zogenaamd weg. De aandeelhouders zijn anoniem, de bonussen als ‘rechten uitgekeerd’, de rechtsprocedures tot het uiterste gerekt zonder dat er recht is gesproken en iedereen is er moe van. ‘De staat’ staat er bij er kijkt er naar. Tenzij, ……. men er toe komt zelf te bepalen hoe men zelf kan nadenken. Als men zelf even gaat rekenen: hoeveel geld is er weg? Waar is het gebleven? Waar komt het geld voor de schikkingen werkelijk vandaan? Wat gaat er gebeuren als men wederom in staat is om te zeggen ‘Draagt Elkanders Lasten’, als men een eigen Financieel Verbond vormt? ‘Terug naar af’.

Dé vraag
Stel dat het geld voor de zogenaamde schikkingen niet afkomstig is van degenen die echt van ‘het woekeren’ hebben geprofiteerd, maar in werkelijkheid wél van alle polishouders die daarom hogere premies moeten betalen en minder in de winst kunnen delen. Is het dan niet zo dat met de zogenaamde schikkingen, die nog helemaal niet rond zijn, er juist nog meer woekerpolissen bij gaan komen? Kwestie van even rekenen.

Aanmelden Financieel Verbond

Geplaatst in Nationale-Nederlanden, Woekerpolissen | Getagged , , , , , , , | 1 reactie

Telegraafsma #74: Geschikt schikken?

René Graafsma, nestor woekerpolissen:
“Schikkingsvoorstellen woekerpolissen zijn veel te laag, daarom bewijslast omkeren”

Bilthoven, 9 februari 2024 – “De huidige voorgestelde schikkingen van woekerpolissen met Nationale-Nederlanden, Delta Lloyd, a.s.r. en Aegon – met alle voorgaande merken en handelsnamen – zijn flutvoorstellen”, zegt René Graafsma die in de verzekeringsbranche bekendstaat als de nestor van de woekerpolissen. De betreffende overeengekomen compensatiebedragen zijn volgens hem veel te laag omdat er sprake was van dwaling. Om die reden heeft hij het Financieel Verbond opgericht, bestemd voor consumenten die in de periode 1985-2010 een woekerpolis hebben gekocht bij bovengenoemde verzekeraars. Inschrijving bij het Financieel Verbond is vanaf vandaag mogelijk.”

Graafsma komt tot zijn oordeel over de schikkingsvoorstellen, omdat de totale kosten voor de verzekeraars uitkomen op iets meer dan een 3 miljard euro, inclusief eerdere schikkingen. Dit terwijl volgens de door hem ontwikkelde Graafsma-methode de totale schade kan worden begroot tussen de 40 en 50 miljard euro. “Er zijn  in de periode 1985-2010 ruim 7 miljoen polissen afgesloten bij 4 miljoen consumenten. Als je dit deelt door de bedragen van de schikkingsvoorstellen van Nationale-Nederlanden en a.s.r., inclusief betrokken merken, en weet dat consumenten uiteindelijk negatieve rendementen hadden, dan zie je gelijk dat de uitkomst van de onderhandelingen in feite amoreel is. Juridisch gezien is hier zelfs sprake van dwaling als je kennis hebt van de werkelijke geschiedenis en feiten.”

De G-methoden
De ontzettend vele verschillende soorten polissen en contracten maken het volgens Graafsma bijzonder ingewikkeld om tot rechtvaardige compensatieberekeningen te komen. “Kom je tot de kern van de zaak dan zijn de berekeningen terug te brengen tot zes verschillende berekeningswijzen: de G1 tot en met G6.”

G7-methode
Om een goede beoordeling te kunnen maken van de rechtvaardigheid van een schikking heeft Graafsma een nieuwe eenvoudige wijze van berekenen uitgewerkt: de G7-methode.
De G7-berekening vergelijkt de waarde van een schikkingsvoorstel met de op jurisprudentie gebaseerde – en in de praktijk bewezen –  G1- tot en met G6-methoden. “Iemand die zich heeft aangemeld weet dan op basis van duidelijke uitgangspunten waar hij aan toe is. De uitkomst kent twee smaken. Ofwel je bent tevreden met het schikkingsvoorstel en je accepteert die. Ofwel je bent niet tevreden en je laat het Financieel Verbond onder meer uit jouw naam een (aanvullende) procedure uitvoeren.”

Aandelenkoersen verzekeraars gestegen
Graafsma is dan ook van mening dat de verzekeraars Nationale-Nederlanden en a.s.r. als de ogenschijnlijke winnaars uit de onderhandelingen zijn gekomen. Daarbij wijst hij op de gestegen aandelenkoersen van de verzekeraars, kort na het bekendmaken van de schikkingsvoorstellen. “Maar feitelijk zijn er nog geen afgeronde schikkingen. Eerst moet 90 procent van de gedupeerden die zijn aangesloten bij de claimorganisaties akkoord gaan met de individuele voorstellen. Dat duurt nog wel even. Daarom ligt hier een kans om een echt rechtvaardige deal tot stand te brengen, zoals het hoort in een functionerende rechtsstaat.”

Bewijslast omkeren
Wat de claimorganisaties volgens Graafsma wel goed hebben gedaan is dat een beperkt deel van de compensatie bestemd is voor ‘schrijnende gevallen’ en voor consumenten die niet zijn aangesloten bij een van de claimorganisaties. “Alleen, de definitie van de term schrijnende gevallen is nog niet bekend en mogen de verzekeraars zelf formuleren. Dat schept dus nog geen duidelijkheid.” Omdat er volgens Graafsma sprake was van dwaling wil hij ook niet wachten op die definitie. “Alle polishouders hebben minder opbrengsten gekregen uit hun beleggingsproduct dan voorgesteld door de verzekeraars. Dat is dwaling omdat de oorzaken van de schade mede het gevolg zijn van opzettelijke misleiding. Om die reden stel ik dat alle polishouders van Nationale-Nederlanden en a.s.r. schrijnende gevallen kunnen zijn, omdat ze vanwege het onrechtmatig handelen van de verzekeraars voldoen aan de daarvoor geldende normen. Met een eenvoudige toetsing (de G7-methode) is dit voor de polishouders individueel te bevestigen.”

Adviseurs en tussenpersonen
Tevens maakt de G7-methode volgens Graafsma duidelijk of het zin heeft de ‘schrijnende-gevallen’-procedure aan te vatten. “Dat is mede van groot belang voor de adviseurs en tussenpersonen die, juist ook onder het zogenaamde flankerend beleid uit zorgplicht voor hun klanten, ‘het schrijnen zullen moeten onderzoeken’.” Graafsma verwijst voor deze expliciete gedachtegang naar gesprekken die hij heeft gevoerd met de voormalige Ombudsman Verzekeringen Jan Wolter Wabeke. “De verzekeraars moeten vervolgens maar aantonen dat het niet zo is.”

Alle polissen met een beleggingscomponent
Het gaat dan volgens Graafsma om consumenten met spaarpolissen, hypotheekpolissen in combinatie met een levensverzekering, oudedagsvoorzieningen zoals lijfrentepolissen en overlijdensrisicoverzekeringen. “De kenmerkende overeenkomst tussen al deze polissen is dat ze een beleggingscomponent bevatten. Consumenten met polissen die al tot uitkering zijn gekomen komen ook in aanmerking, net als nabestaanden van mensen die in het verleden een dergelijke polis hebben afgesloten. En uiteraard zijn ook consumenten welkom bij het Financieel Verbond die nu zijn aangesloten bij een van de andere claimorganisaties.”

Kapitaalverzekeringen met winstdeling
Anders dan de claimorganisaties wil Graafsma eveneens inzetten op kapitaalverzekeringen met winstdeling. Hij heeft namelijk ontdekt dat de statuten van bepaalde verzekeraars gedurende de looptijd van deze verzekeringen tussentijds zijn aangepast. Dat deden verzekeraars door bijvoorbeeld het te verdelen winstpercentage te verlagen, of door de definitie van het winstbegrip te wijzigen. “Vanwege deze misleiding tijdens de looptijd schaar ik deze verzekeringen ook onder de woekerpolissen.”

Luister hier naar een gesprek met René Graafsma.

Lees ook: ‘Schikkingen woekerpolis voor verzekeraars een feest, voor verzekerden een tranendal’

Geplaatst in Financieel Verbond | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma #72: Een kleine geschiedenis van de woekerpolis.

Hypocriete flutregelingen
Recent zijn er nieuwe regelingen bekend gemaakt betreffende ‘woekerpolissen’. Opvolgend op wat is gaan heten de ‘Allianz-schikking’. De nieuwe regelingen ‘ASR c.s.’ en
‘Nationale-Nederlanden’ zijn door mij ‘hypocriete flutregelingen’ genoemd. Dat klinkt heel eigenwijs en daarom wordt er nu veel gevraagd: “waarom?’.

Een kleine geschiedenis
De belangen, in de eerste plaats van de polishouders natuurlijk, zijn groot. Voor een nadere toelichting daarom graag nog even ‘een reconstructie’. Het begin van het verhaal is samengevat in dit artikel. Vanaf 2005 tot 2010 zijn er door mij en anderen vragen gesteld en onderzoeken gepleegd om de echte woekerpolisproblematiek boven tafel te krijgen. Dat is niet voldoende gelukt, de antwoorden kwamen niet, met o.a. als resultaat het boek met Eric Smit ‘Woekerpolis, hoe kom ik er vanaf?’ in 2011 als gevolg. Omdat er niets veranderde is besloten het eigen bedrijf af te bouwen en zoveel mogelijk, met de keuzes gemaakt als ondernemer, van de tekortkomingen van de contracten in beheer te herstellen.

KiFiD
Vervolgens was er een lustrum bijeenkomst van het KiFiD. Aldaar werd medegedeeld dat klachten binnen een jaar zouden worden afgehandeld. Samen met de heer Martin van Rossum hebben we toen besloten van de herstelprocedures een model te maken dat zich kon terugverdienen. Áls de procedures inderdaad binnen een jaar zouden worden afgehandeld. (Hoe anders is dat afgelopen, veel van de zaken lopen nu nog steeds).

Het Financieel Verbond
Ook andere organisaties gingen zich met de problematiek bezig houden. Als claimorganisaties, ook met collectieve procedures. De partijen die we nu terug zien bij de, vooralsnog, zogenaamde schikkingen. Uiteindelijk realiseerde ik een platform, het Financieel Verbond, waarop de partijen bijeenkwamen met het oogmerk de kennis en ervaringen te delen en de krachten te bundelen. Het bleef een platform: de verschillende (verdien-)modellen lieten zich niet verenigen.

Opleidingen en trainingen
In de jaren tot aan eind 2015 ontwikkelden we opleidingen en trainingen voor het zorgplichtig ‘tussenpersonen- en adviseursbedrijf’. Dat ging niet altijd even vanzelfsprekend. Het toen nog bestaande risico van het terugboeken van provisies bleek voor velen een stap te ver.

Eerste schikkingen
In die jaren werden wel de contacten gelegd en de gesprekken gevoerd over schikkingen. Met succes: op portefeuille niveau werden schikkingen met meerdere verzekeraars getroffen. Ook met de Allianz. Deze regelingen vormden de basis voor onder andere de ‘grote Allianz schikking’. Dat is hoe het gegaan is. Helaas kon ik daar niet meer geheel zichtbaar bij optreden door bijzondere omstandigheden. Maar ik bleef mijn actieve betrokkenheid bij alles behouden.

Zwart Licht
Momenteel werken wij verder met het project ‘Zwart Licht’. Een interactief project. Met weer opleidingen en trainingen. Een centraal thema: adequate en transparante belangenbehartiging. Met het oog ook op de vergelijkbaarheid van de woekerpolissen en de woekerpensioenen.

Huidige ‘schikkingen’: wanprestatie
Het is altijd goed naar de toekomst te kijken, het leven te blijven delen. Juist ook als er ‘schikkingen’, ‘tegemoetkomingen’, ‘compensaties’ komen die onrecht en schade herstellen. Maar deze regelingen moeten wel deugen. Met de beschreven voorgeschiedenis, de ervaring en opgedane kennis, ben ik van mening dat er bij de ‘nieuwe regelingen’ veel vragen gesteld kunnen worden en dat binnen de juiste kaders er sprake is van wanprestatie van de belangenbehartigers. Waarover, in het vervolg op dit bericht, in het kader van het project ‘Zwart Licht’ (veel) meer.

Vragen: ‘de beurzen moeten normaal doen’
Met de juiste ervaringen en kennis: ‘er zijn nog helemaal geen nieuwe schikkingen rond’. ‘De beurzen moeten normaal doen’. Aan de feitelijke totstandkoming van schikkingen zijn door de betrokken partijen zelf voorwaarden gesteld. De nog uit te voeren processtappen zullen daarbij nog ernstige systeemgebreken aan het licht brengen, met alle gevolgen van dien. Immers: …….
……. er zijn nog veel vragen te stellen, zoals:
– hoe gaat men om met de belangen en de nu bijna mateloze zorgplichten van de adviseurs, die ook met deze regelingen ‘worden opgezadeld’? (Want: feitelijk is er nog helemaal geen sprake van een daadwerkelijke schikkingsregeling, het werk komt bij hen te liggen!);
– wat is de peildatum voor het vereiste minimale percentage van 90% van de polishouders die het individuele aanbod moeten accepteren?;
– op welke wijze en met welke formules vinden de schadeberekeningen plaats?;
– hoe staat het met de proportionaliteit: als je de omvang van de regelingen bijvoorbeeld beziet in verhouding tot, bijvoorbeeld, de bonussen die verzekeraars gewend zijn uit te keren?
– wat zijn de criteria voor de schrijnende- gevallen-regelingen? (Tussenpersonen en adviseurs zullen met terugwerkende kracht al hun polissen onder zich moeten doornemen en beoordelen: er is geen verjaring!);
– wat gebeurt er als de 90% niet wordt gehaald? Valt het 10%-saldo dan terug naar de verzekeraar? (Uit de communicaties blijkt dat de 90% een harde norm is);
– als er uiteindelijk – met wel naar schatting weer twee jaar tijdverlies –  toch doorgeprocedeerd moet gaan worden, hoe gaat men dan om met het ‘maximale resultaat van een verklaring van recht’?;
– hoe gaat men om met de rechten bij echtscheidingen en in nalatenschappen, de rechten van de erfgenamen (geen verjaring!)?;
– de administratie van de verzekeraars is vaak (uiterst) gebrekkig. (Voor enkele is dat zachtjes uitgedrukt). Hoe gaat men om met de verhoudingen in de zorgplichten, de bewaarplicht en de bewijsplicht (als de door de polishouders aangeleverde gegevens gecontroleerd (zouden) moeten worden?;
– bij het afgegeven van een kwijting: kan deze dan worden opgeheven als er sprake is van nieuwe gewaarwordingsmomenten van nieuwe feiten, ook op bestuursrechtelijk- en strafrechtelijk gebied? (De bestuursrechtelijke opmerkelijkheden en strafrechtelijke feiten zijn in de woekerproducten ingebakken). Wie is er echt verantwoordelijk?
En zo voort.

Voor uw bijdrage en bijstand, help: ‘Zwart Licht’ (klik link).

Geplaatst in Woekerpolissen | Getagged , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma #70: ‘Open brief’ aan de leden van de Consumentenbond, middels als persoonlijk geadresseerden de leden van de Bondsraad van de Consumentenbond.

Beste dames en heren,

‘Post’
U ontvangt dit bericht als ‘Open Brief’ omdat door ‘blokkades aan de poort’ al lange tijd berichten aan u niet door de directie en het secretariaat van uw afdeling ‘Verenigingszaken’ aan u persoonlijk, als geadresseerden, worden doorgestuurd. Ook signaleringen daarvan aan andere personen en organen van uw Consumentenbond heeft dat niet kunnen veranderen. Artikel 201 Wetboek van Strafrecht zegt daarover op vergelijkbare wijze: “Hij die opzettelijk brieven of andere stukken, aan een post- of telegraafkantoor bezorgd of in een postbus gestoken, aan hun bestemming onttrekt, opent of beschadigt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie”. Bovendien is het in een verenigingsstructuur, met leden als de echte belang- en stemgerechtigden, helemaal een slecht voorstelbare gang van zaken. Helaas.

Gesloten systemen
Het moeten gebruiken van ‘open brieven’ om vertegenwoordigers te kunnen bereiken lijkt zich af te tekenen als een standaard karakteristiek van ‘gesloten systemen’, die er blijkbaar voor kiezen ‘een ander geluid niet te willen horen’. Voor de Consumentenbond staat dat niet op zich. Het bredere perspectief, bijvoorbeeld, kwam tijdens de Bondsraadvergadering van 2020 aan de orde. De voorzitter van uw Raad van Toezicht, destijds de heer Pieter Broertjes, sprak tijdens deze vergadering uit:
– “nieuwe energie breekt niet door;
– het gaat om transparantie;
– het gaat om zichtbaarheid;
– met een streven naar een jonger profiel;
– er is een gemis aan inhoudelijk debat;
– het gaat om het consumentenvertrouwen dat moet verbeteren”;
– met het oog op maatschappelijke urgentie;
– waarbij ook gekaderd werd: de vraag hoe strategie aan de directie gemandateerd is, zoals vergroening, ….. én participatie,
– ………. én dat het budget niet van elastiek is”.
De heer Broertjes wilde zijn periode “met een gerust hart afronden”. Of de wisseling van de wacht voor de heer Broertjes met een gerust hart is verlopen kunnen we natuurlijk niet zomaar zeggen.

‘Woekerpolissen’
De Consumentenbond speelt dezer dagen een hoofdrol bij het tot stand komen van ‘zogenaamde schikkingen betreffende ‘woekerpolissen’. Daar zijn, in het belang van alle polishouders en leden de nodige opmerkingen bij te maken en vragen bij te stellen. Voor de specifieke invulling van deze opmerkingen en vragen is dit niet de juiste plaats. Maar wel is er voldoende aanleiding de leden van de Bondsraad om een gesprek te vragen om eens van gedachten te wisselen. Om aan de hand van het concrete dossier en de juridische studies (onder andere mogelijk gemaakt door de Nationale-Nederlanden) de gang van zaken en de werkelijke betekenis te beoordelen ten aanzien van de belangenbehartiging voor alle polishouders en leden van de Consumentenbond. Immers, dat zijn de eigen woorden en stellingnames van uw Consumentenbond.

Bij deze.

Voor wie?
Het gaat er om dat de zogenaamde schikkingsregelingen niet alleen als mogelijk subliminaal kunnen worden beschouwd maar ook grote kans maken jammerlijk te kunnen falen. Met wéér erg veel tijdverlies. Terwijl er ook gekozen kan worden voor het behartigen van de belangen van alle polishouders en leden met een gefundeerd juridisch perspectief. Transparant.

Een gerust hart
Met de woorden van de heer Broertjes: het gaat om transparantie, zichtbaarheid, een inhoudelijk debat, met het oog op de maatschappelijke urgentie, met het juiste budget,
…… én met een gerust hart.

www.financieelverbond.nl

Geplaatst in Consumentenbond | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma # 65: ‘Woekerpolis-ASR-AEGON: een hypocriete flutregeling’.

Zwart licht
29 november jongstleden werd bekend dat de verzekeraar ASR (en daarmee ook de AEGON) een akkoord hebben bereikt met belangenorganisaties, de Consumentenbond voorop, ‘voor een finale regeling voor klanten met een beleggingsverzekering’. (Bij de klanten bekend als woekerpolissen’). Men stelt dat daarmee de juridische procedures kunnen worden beëindigd en het dossier kan worden afgerond. Is dat echt zo? Of wordt er een spel gespeeld waarmee de rechtsstaat de kansen om van zogenaamde tegemoetkomingen en zogenaamde compensaties échte schikkingen te maken dreigt te verliezen? De stelling is dat het bedoelde akkoord kan worden gezien als een hypocriete flutregeling, ……. als je door het ‘zwarte licht’ heen kunt zien.

Woordenboek: flut
Nnl. flut ‘minderwaardig persoon’ in ijdle flutten [1859; WNT], flut ‘iets prulligs’ [1919; WNT]. Als eerste lid ‘waardeloos’ in flutpapier [1859; WNT], flutblaadje ‘oppervlakkig, waardeloos blaadje’ [1931; WNT Aanv.]. Herkomst onduidelijk. Wrsch. uit westelijke dialecten in de standaardtaal opgenomen: Zeeuws flut ‘blut; leeg’ (de theepot is flut), misschien ook Vlaams flutsen ‘broddelwerk afleveren’ (bij Gezelle, Loquela); Zaanstreek fluter ‘dun, licht iets zonder waarde’. Wrsch. ontwikkeld uit pgm. *flut- en dus identiek aan nnl. vlot 2 bn. ‘snel, makkelijk’. In dat geval af te leiden van vlieten. De betekenisontwikkeling kan zijn ‘vloeibaar’ > ‘gezwind’ > ‘vluchtig, zonder diepgang’. Het achterwege blijven van de ontwikkeling fl- > vl- treedt vooral op bij korte klinker in gesloten lettergreep, zie bijv. flabberen. Als eerste lid in samenstellingen heeft flut- een zekere mate van productiviteit; de beperking lijkt te zijn dat het woord op een menselijke creatie moet slaan, zoals in flutwerkflutverhaal.

Logboek
Wij hebben over de afgelopen ‘woeker-jaren’ een ‘woeker-logboek’ bijgehouden. Een te dik boek en met teveel hoofdstukken en bladzijden om het verhaal in één keer goed te vertellen. Zo zijn er meerdere invalshoeken: niet alleen het civiel recht, maar ook een bestuursrechtelijk en strafrechtelijk kader. Met betrekking tot dat laatste bijvoorbeeld: ‘toen de Hoofd-Officier van Justitie óók over de woekerpolissen werd aangeschreven antwoordde hij “uw brieven gaan ongelezen het dossier in”. Weer ‘zwart licht’. Het niet normale normaal gemaakt, spelletjes.

Spelletjes
Ze spelen een spel, ze spelen het spel dat ze geen spel spelen.
Als je niet mee doet word je verstoten, als je wel mee doet word je gek.

Financieel Verbond
Maar als je kennis en vaardigheden deelt: dan word je én niet verstoten én niet gek. ‘Dan kun je dansen met het systeem’. Als het klaar is met het negeren komen ‘ze’ echt wel een keer met je praten. Als je meedoet en jij je ook aanmeldt dan krijg je nog meer informatie en middelen dan alleen de publicaties van de bladzijden uit het logboek. Als jij ook weet wat de echte feiten zijn, als jij ook weet wat de echte mogelijkheden zijn, dan komt er aan de misleidingen een eind en dan kun je handelen. Dan kun jij, met echte vrienden, in verbinding, de ander uitleggen wat écht schikken is. Doe mee met het echte Financieel Verbond

Geplaatst in Woekerpolissen | Getagged , , , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma #64: artikel 51 WvSr

Strafbare feiten kunnen worden begaan door natuurlijke personen en rechtspersonen.

Indien een strafbaar feit wordt begaan door een rechtspersoon, kan de strafvervolging worden ingesteld en kunnen de in de wet voorziene straffen en maatregelen, indien zij daarvoor in aanmerking komen, worden uitgesproken:
1) tegen die rechtspersoon, dan wel
2) tegen hen die tot het feit opdracht hebben gegeven, alsmede tegen hen die feitelijke leiding hebben gegeven aan de verboden gedraging, dan wel
3) tegen de onder 1) en 2) genoemden tezamen.

Zwart Licht

Geplaatst in Woekerpolissen | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Telegraafsma #63: ‘Tegemoetkomingen’ en ‘compensaties’, …….  is dat écht verzekerd schadeherstel?

‘Tegemoetkomingen’ en ‘compensaties’, …….  is dat echt verzekerd schadeherstel?

De baas?
Als je schade hebt geleden door andermans onrechtmatig handelen, als die ander eigenlijk ook nog het systeem uitmaakt, de baas speelt. Als ook anderen, net als jij schade hebben geleden en het maar niet echt lukt dat iemand of iets jou goed vertegenwoordigd omdat het systeem écht iedereen de baas lijkt te zijn. Als ‘het blijft doorwoekeren’.

Alleen met heel veel anderen, …….
Als je maar een enkele keer je stem verheft en slechts een enkeling zegt dat je schreeuwt,
als je opkomt voor de echte zaak en de opportunisten om je heen willen dat niet begrijpen,
als je zo maar, bij een aanleiding wel misschien, neergezet kan worden als een fout mens,
als je het leven ontnomen kan worden en het systeem geen capaciteit tot rechtvaardig herstel wil inzetten, ……….. als ‘men’ niet onderzoekt maar wel concludeert,
dan ben je alleen ………
met heel veel zwijgende anderen.
Heel veel.

De klos
Als het schuurt tussen de leefwereld en de systeemwereld – die z’n gang maar kan blijven gaan – dan ben je de klos. Het begint er mee dat je wordt genegeerd.
Dit is de rest van het recept van ‘het systeem’:
– ze verklaren je met ontkenningen en dooddoeners tot ‘Gekke Henkie’;
– ze zetten ‘Machtspelletjes’ in, creëren een tunnelvisie, maken het ingewikkeld, rekken tijd en maken het weerwoord vooral heel duur (geld is macht);
– ‘Piepelen’ doen ze ook  er komt sociale druk, de spelregels worden meerdere malen verandert, jij wordt gedemoniseerd en om je heen worden wel met je meegaande personen vervangen;
– uiteindelijk verschuift men alle schuld en aansprakelijkheid, de echte verantwoordelijkheid. ‘Ze kunnen niet meer terug’. Men gaat liegen, bedriegen, bedreigen, verduisteren, de cognitieve dissonanties worden gereduceerd tot losse verhaaltjes, en uiteindelijk verlaat men – met een bonus en een oorkonde – het schip.

Een recept
Wat kun  je wel doen? Dit recept is ‘voor iedere keuken’:
– verlaat de warme jas van het slachtoffer;

– zorg dat je een goed kookboek, een goed dossier, hebt;
– oefen;
– accepteer je littekens en blijf trainen en sporten;
– houd je rug recht en buig je knieën niet;
– wees niet bang, doe het goede en vrees niet;
– blijf zoeken naar gelijken en je zult ze vinden;
– verhef je stem als groep, …… dat kan wel even duren, gewoon doorgaan;

– alleen gaat misschien sneller, samen kom je verder;
ga ‘dansen met het systeem’.

Zwart Licht

Geplaatst in Woekerpolissen | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen